Önümüzdeki hafta devrimin 11. ayı doluyor. On bir ayda çok mesafe aldı Suriye. Zira Şam’da ülkesini ayağa kaldırmak isteyen bir lider ve kadro var. Bu kadro aşağı yukarı her konuyu Türkiye ile istişare ediyor. Şara geçmişte cihatçı ve siyasal İslamcı olmasına rağmen milliyetçi politikalar uyguluyor. Devletin ismi olarak Suriye Cumhuriyeti veya Suriye İslam Cumhuriyeti alternatifleri seçilmedi. Suriye Arap Cumhuriyeti tercih edildi hem de SDG’ nin bu ismi kırmızı çizgisi olarak ilan etmesine rağmen.

Üst düzey yöneticilerin büyük kısmı, Esat zamanında da görevde olanlardan ve Esat’la ters düşüp sürgüne giden milliyetçi/Nasırcılardan oluşuyor. Orduda Türkiye’ye bağlı olan gruplardan sonra en etkili grup cihatçılar. Bununla birlikte cihatçılar tek parça değiller. Aralarında tarikatçı örgütlerde var tarikata bağlanmayı küfür olarak görenlerde. Müşterekleri Şara. Şarayı lider olarak kabul ediyorlar.

Bununla birlikte cihatçılar içinde Şara’ya olan muhalefet ve yöneltilen eleştiriler her geçen gün artıyor. Şara’nın Trump’la, Macron’la, kısaca emperyalist batılı liderlerle görüşmesini, BM’de konuşma yapmasını teslimiyet olarak gören cihatçıların sayısı az değil. Şara İsrail’le İbrahim anlaşması imzalamak niyetinde. Bunu yaparsa cihatçılarda ekseriyeti yitirebilir. İktidar mücadelesi yaşanabilir.

Suriye’nin diğer devletlerle ilişkileri ve ekonomisi giderek iyileşiyor. Etnik gruplar arasında meydana gelen çatışmaların ülke sathına yayılmadan bastırılması ve İsrail’in hava saldırılarının son bulması yatırımcıların ülkeye güvenmesini sağladı. Bunlara rağmen sığınmacıların ekseriyeti Suriye’ye dönmüyor. Türkiye’den dönenlerin sayısı 600 000’i bulmadı. Yaza kadar ciddi geri dönüş olmaz. 2026 yazında geri dönüşler yoğun olsun istiyorsak, sığınmacılara verilen imtiyazları iptal etmeliyiz. Geri dönüşleri cazip kılacak teşvik........

© Habererk