Adamın oğlu Anadolu’nun bir üniversitesindeki “iktisat” bölümünü bitirmiş.

“Devlete kapak atma sınavı”ndan yüksek bir puan çıkartamamış…

Şimdi işsizmiş.

Bu işleri bileceğimizi düşünerek bana soruyor Adamcağız:

“Bu çocuğu ne yapsak şimdi?

Elinde meslek yok.

Bir mesleğe versek, yaşı geçti.

Ev genci olarak yaşamak ağırına gidiyor ama biraz da alıştı galiba, hayattan bezmiş gibi.”

Bu adamcağız, bu genci ne yapsın?

Bu genç bu yaştan sonra ne yapsın?

Buna benzer bir vak’a için bizim otomobilin bakımlarını yapan Usta ile görüşmemi hatırladım.

Demiştim ki bizim ustaya;

“Sana bir genç getireceğim. Üniversite mezunu bir işsiz. Meslek edinsin istiyoruz, onun için sana getireceğim. İki sene boyunca tek kuruş para vermeyeceksin. Maaşını, sigorta parasını da babası gönderecek sana. Senden istediğim, bu çocuğu meslek sahibi yapman.”

Bizim Usta, “Yok, o iş öyle olmaz Serdar Bey!” diye karşılık vermişti bu talebime:

“Seni sever sayarım ama bu iş olmaz. O yaştaki mesleksiz ve üniversite mezunu genç burada çalışamaz. Sözümüzü dinleyemez, lâfımıza gelemez. Günün birinde karşı karşıya geliriz. O genç ya benimle takışır ya da müşteriyle. Ona da yazık olur bize de!”

Evet.

Böyle olur.

Genç üniversite okumuş.

Ona göre davranılsın ister kendisine.

İş hayatı öyle........

© Haber7