Başlığı yazar Aziz Aslan'ın Kocatepe Gazetesi'ndeki makalesinden aldım.

Gerçekten de böyle bir durum var; hangi sektöre baksam “vasıflı eleman” sıkıntısını görüyorum.

Usta, neredeyse kalmamış gibi.

Babadan oğla meslek devrini pek görmüyoruz artık.

Ata mesleğini sürdürmek, birçok alandaki usta ihtiyacının karşılanmasını, mesleklerin ölüp gitmemesini sağlardı.

Şimdi bu yok gibi.

Kuşaklar birbirlerinden koptu, gençlerin büyük bir bölümü fazla emek sarf etmeden, “kolayca” bir yerlere gelmenin yollarını arar oldu.

“Bir yerler gelmek” deyince de…

Liseden 12 yıl mecburi eğitim denilen tuhaf uygulamadan dolayı 18 yaşındaki “mesleksiz diplomalı” olarak çıkıp, üniversiteyi de 22-23 yaşında yine “mesleksiz diplomalı” olarak bitiren milyonların ortak gayesi ne?

“Devlet’e kapak atabilmek!..”

Garanti maaş, garanti iş, hafta sonu iki gün garanti izin, garanti yıllık izin, diğer sosyal haklar…

Devlet’e kapak atmak, özel sektörde patronun iki dudağı arasında olmaktan bin kat daha cazip hale geliyor haliyle…

Özel sektörde birikenlerin çoğu “Devlet’e kapak atamayan” gençler.

Bunlar mecburen çalışıyorlar ama bir gözleri de hep “Devlet’e kapak atmakta”........

© Haber7