Türkiye’de kültür ve sanat dernekleri yok denecek kadar az. Adında kültür geçen çok sayıda kuruluş var, ancak çoğunun kültürle alakası yok. Geçmişte kurulan kimi vakıf ve derneklerin de faaliyet üretemedikleri için sadece tabelaları kalmış durumda.

Kültür, sanat, edebiyat ve düşünce alanında kurumsallaşmayı başarmış yapıların ülkemize yaptıkları hizmetlere baktığımızda önemli bir boşluğu doldurduklarını görüyoruz.

Mesela Ahmet Kabaklı’nın kurduğu Türk Edebiyatı Vakfı, Mehmet Doğan’ın kurduğu TYB yarım asırdır değer üretiyor. Millet ve medeniyet şuuru olan bu soylu adamlar boşlukları doldurma adına bütün varlıklarını vakfettiler.

Adanmışlık ruhuyla ayakta tutulan bu müesseseler çölde vaha gibi. Gönül isterdi ki bu alanda binlerce vakfımız, derneğimiz olsun.

Sermaye sahiplerinin böyle kurumlara desteğini çoğaltması gerekiyor. Türkiye’de özellikle muhafazakâr zenginler ısrarla uzak duruyor kültür sanat işlerinden. Birilerinin boş işler olarak gördükleri sahada boşluğu başkaları doldurarak nesilleri ifsat etmeye devam ediyor. Sanata destek vererek cihat edebileceklerini düşünmüyorlar.

Sezai Karakoç “Cephede yurdu korumakla, yurdun içinde kendi medeniyetimizi gözler önünde tahrip edenlerle savaşmak birbirinden farksızdır” diyor. Savaşın en şiddetlisi kültür cephesinde geçiyor. İmkân ve iktidar sahiplerinin hâlâ bunun farkında olmaması bizi ziyadesiyle üzüyor.

Küresel güçler bütün dünyayı bu silahlarla vuruyor. Aşamadıkları sınır, giremedikleri ülke, işgal edemeyecekleri zihin yok. İç cepheyi tanzim etmemiz için de dış cephede güçlü durabilmemiz için de kültüre, sanata, edebiyata ve düşünceye ihtiyacımız var. Toplum başka bir yöne doğru kayıp gidiyor. Millet olma vasfımızı kaybetmek gibi bir tehlikeyle karşı karşıyayız.

Savunma sanayinde devrim niteliğinde ürettiğimiz ve hepimizin göğsünü kabartan silahlarla fiziki sınırlarımızı koruyabilir ama kültürel sınırlarımızı koruyamayız.

Bunun için başka silahlara ihtiyacımız var. Birisi olup diğeri olmadığında hep eksik kalırız. Tek kanatla kuşlar........

© Haber7