Türkiye’de bir sağ sol çatışması yok…

Bir emek sermaye çatışması da yok.

Zannedildiği gibi bir dindar - laik çatışması da başat çelişki değil….

Doğrusu, son yirmi yıldır daha da yakıcı hale gelen çatışma, en azından bir yüz elli yıllık kavganın devamından başka bir şey değil: Türkiye’de Batıcılar ile yerliler çatışıyor.

Bu çatışmayı Tanzimat fermanı ile başlatırsak eğer, Batıcılar bir buçuk asrı bulan süreçte belki de ilk kez yenilme riski ile karşı karşıyalar.

Uzun süren kavganın son safhasında Batıcıların vesayet kurumları büyük hasar aldı. Evet, tarihlerinde ilk kez kaybetme noktasına geldiler.

Türk bürokrasisi nerdeyse 0 oranında Batıcılardan oluşuyordu. Yerlilerin yetiştirdiği “kadro” sayısı üç beş kişiyi geçmez, koca devlet mekanizmasında “ihmal edilebilir” düzeyde kalırdı.

Bugün belki de ilk kez bürokraside yerliler belirli bir ağırlığa kavuşuyor. Yanlış anlaşılmasın, “çoğunluk oluyorlar” demiyorum, ilk kez kayda değer bir ağırlığa kavuşuyorlar. Hala çoğunluk, kafası Batı değerleri ile formatlanmış tiplerin elindedir. Ama son dönemde yerliler de en azından sistematik sabotajları engelleyecek kadar çoğaldılar.

Hal böyle iken, Batıcıların, eskiden sıkça başvurdukları “içeriden sabotaj” yöntemi artık arzu edilen sonuçları vermiyor. Bunun için şimdi “hataları veya zaafları kollayarak”........

© Haber7