Karadeniz'in hırçın dalgalarından feyz alan bir ruhu olduğunu fark etmek için, derin çözümlemelere ihtiyaç bırakmayacak kadar sade ve pürüzsüz bir adamdı. Adam tabirini özellikle kullanmak lazım... Zira hakikatli adamdı.
Kalemine; Ahi Evran'ın, Yunus Emre'nin, Hacı Bektaş'ın, Mevlânâ'nın yoğurduğu Anadolu öylesine sirayet etmişti ki...
Cerbezeli hatta biraz kavgacı üslubunun içinde o tadı yaklayabilmek zor değildi.

Mütefekkir tanımına, zamanımızdan misaller getirilecek olunsa, içlerinden birinin o olduğunu ifade etmek, fikir namusunun gereğidir şüphesiz... Tefekkür çilesi bazen öyle zahmetli olur ki... Kimileri çıktığı bu yolculuktan vazgeçerek, tefekkür hırkasını çıkarmayı tercih eder. O...
Hırkasını hiç çıkarmadan, bir başına da kalsa yürümüştür.
Çünkü derdi olan bir adamdır.
Dertsizliğin verdiği konfora pey vermeden, kimseciklerin soramadığı ve/veya sormayı akıl edemediği suallerin peşinden samimi bir şekilde gitmiştir. Zaten fikri karakter ve gücü de bu samimilikten zuhur eder. İsyan ahlakı denilen husus da samimiyet........

© Haber Vakti