Bir zamanlar toplumun “başarılısı”, “geleceği parlak olanı” olarak görülen beyaz yakalılar, artık ne ekonomik güvenlik hissedebiliyor ne toplumsal saygınlık. İstanbul Planlama Ajansı’nın 2025 Haziran raporu, bu gerçekliği sert ama açık bir dille ortaya koyuyor: Beyaz yakalı çalışanlar, sadece maddi değil, sınıfsal ve duygusal anlamda da büyük bir çöküş yaşıyor.
DİPLOMA YETMİYOR, MESAİ KURTARMIYOR
Eskiden iyi bir okul, sağlam bir diploma, düzgün bir işe kapı açardı. Ancak artık bu formül işlemiyor. Ne mezun olunan üniversite ne çok uluslu şirkette geçen 10 yıl ne yabancı dil bilgisi ne de “LinkedIn profili güçlü olmak” geçinmeye yetiyor. İnsanlar 9-6 çalışıyor, fazla mesai yapıyor, hafta sonu bile aklında iş oluyor ama karşılığı ne? Ay sonunda maaş, kiraya ve faturalara yetmeden bitiyor.
TÜİK’in 2011–2023 dönemine ilişkin verileri bu çöküşü net biçimde ortaya koyuyor. Vasıfsız işlerde çalışanların gelir artışı 00’ü geçerken, beyaz yakalılarda bu oran 58’de kalmış. Yani eğitimli, uzmanlaşmış bireyler artık emeğinin karşılığını en az alan kesim haline geldi. Bu, sadece maddi değil; aynı zamanda sembolik bir çöküş.
DOLAR BAZINDA GELİR DÜŞÜYOR, UMUTLA BERABER
ILO verilerine göre, beyaz yakalıların dolar bazında ortalama aylık kazancı 2014’te 1.237 dolarken, 2023’te 938 dolara gerilemiş. Dolar bazlı gelir düşerken, kiralar, gıda, ulaşım, sağlık ve eğitim masrafları katlanarak artıyor. Sonuç olarak, birikim yapamayan, kredi kartı borcunu çeviren, yarınından emin olamayan bir çalışan tipi ortaya çıkıyor. Oysa beyaz yakalı dediğimiz kişi, plan yapabilen, geleceğe yatırım yapan, hayal kuran bir profildi.
Şimdi hayal kurmak bir lüks oldu. Artık kimse “şöyle bir ev........

© Haber Gündemim