Neler verdik, neleri kaybettik bir dönün bakın hele:

Hayallerimiz vardı başımızı koyduğumuzda yastığa,

Umutlarımız vardı; yarına, yarınlara,

Rüyasını gördüklerimiz...

Sonra bunlar geldiler,

Davamız büyük, dediler.

Hak dediler, hukuk dediler, adalet istediler.

Mağdurun hakkını koruyacak,

Mazlumun yanında olacağız, dediler.

Bizler; imanlı, vicdanlı, dindar insanlarız, dediler.

Yokluk, yoksulluk bitecek,

Açların karınları doyacak,

Kimse açıkta kalmayacak,

Ekonomiyi düzelteceğiz,

Kimsesizlerin kimsesi olacağız, dediler.

Kalpler nurlanacak, yüzler gülecek,

Ahlaklı bir toplumla birlikte,

Yarınlar aydınlık olacak, dediler.

İnandık.

Sonra çok sular aktı köprülerin altıdan;

Önce duru, bulanık ardından.

Bir baktık ki İblisi arkadaş, yalanı rehber edinmişler kendilerine;

İftiralarının, kumpaslarının, kirli oyunlarının ardı arkası kesilmedi.

Film, fırıldak… Hile, desise…

Arkası yarınlarımız oldu, hortlattıkları fitne ile birlikte…

Yok dedik, olmaz dedik, olamaz dedik.

Pozitif baktık yaşananlara.

Gözlerimiz aldandı; kulaklarımız yanlış duydu, dedik.

Devlet içinde devlet olmaz, küfür ile iman bir arada yürümez, dedik.

Sabrı yeğledik ve sabırla bekledik.

Meğer davaları mide, dertleri köşe dönme,

Düşünceleri makam, mevki ve saltanatmış.

Lükse, gösterişe, ihtişama giden yolda bu gafiller için her şey........

© Günışığı Gazetesi