Emekli maaşı yetmeyen dedenin iç geçirişinde, okula çantasına beslenme koyamadığı için aç giden çocuğun sessizliğinde, işsiz gencin sabah erkenden evden çıkıp akşama kadar umut aramasında var cevabı.

Her şeyden önce Diyarbakır’a huzur lazım. Yıllarca süren çatışmalar, siyasi çalkantılar ve toplumsal gerginlikler, bu güzel şehrin potansiyelini gölgelemiş durumda.

Oysa bu Diyarbakır, farklı kültürlerin, dillerin ve inançların bir arada yaşadığı bir mozaik. Bu mozaiğin çatlamaması için barışın kalıcı bir şekilde tesis edilmesi şart.

Bu durum sadece Diyarbakır’la alakalı değil. Maalesef ki ülkenin genelinde yaşanılıyor. İnsanlar önce huzurun sonra da kuruş ile lokmanın hesabını yapıyor.

Öyle ama bizim buralarda bu daha çok yaşanılır oldu. O yüzden tabiri caiz ise ‘bizden’ devam edelim.

Diyarbakır’a insanların geçinebileceği yeni iş alanları lazım. Buna sanayi ve fabrika diyebiliriz. Üretim ve imalatın yaygın olacağı iş sahaları yani.

Gençlere umut lazım. İş yoksa bu gençler neye tutunsun? Sadece “sabret” demekle olmuyor. Gençlerin çalışabileceği iş ve de hayal kurabileceği bir şehir lazım.

Sadece cafelerde oturup vakit geçirmek değil, üretmek, ülke ve şehrin değerlerine değer katmak istiyor. Diyarbakır’a istihdam........

© Güneydoğu Ekspres