Diyarbakır’dan son aylarda birer birer bankalar çekiliyor.

Kasalarıyla değil, güveniyle birlikte gidiyorlar.

Ardında, kredi kuyruğunda bekleyen sanayiciyi, çekini tahsil edemeyen esnafı, borçla üretmeye çalışan çiftçiyi bırakıyorlar.

Bu şehir yıllardır üretmeye direndi.

Kuraklığa, enerji krizine, dövize, enflasyona rağmen sabah erkenden fabrikasının kapısını açan insanlar vardı burada.

Her sabah, “belki bugün biraz nefes alırız” umuduyla.

Ama o umut, bankaların soğuk karar odalarında alınan bir kararla boğuluyor şimdi.

Kimi zaman “yeni yapılanma”, kimi zaman “verimlilik” bahanesiyle merkezler taşınıyor.

Oysa herkes biliyor ki bu, sadece bir adres değişikliği değil.

Bir çekilme. Bir terk ediş.

Bir kentin üretim damarlarının sessizce kesilmesi.

Bankalar, sermayenin güvenli limanını batıda arıyor.

Oysa........

© Güneydoğu Ekspres