Hayatımızda bazı şeylerin olmadığını düşünün (Günümüzü mü demeliydim?). Mesela sanat yok, edebiyat yok, sinema, tiyatro, opera, konser yok. O zaman yaşamı nasıl sorgular, iyi yanlarını, güzellikleri, kötülükleri, birbirimizi ve başka ülkelerdeki hayatı, başka toplumlarla ilişki kurmayı nasıl anlar, kavrar ya da sorgulardık? Ya da toplumun değişimlerini, çatışmalarını, umutlarını, çıkmazlarını, düşünsel dinamikleri besleyen ortamları, gençlerin önünü açan, ulusun geleceğine yön veren kurumların sanata yansımaların nasıl hissederdik?

Bu ve benzeri soruları sonsuza kadar çoğaltabiliriz…

Tam da burada konuyu derinleştirmek adına kişiselleştirerek ilerlemeye kalkarsam ortaya şu çıkar! Eğitimini de aldığım edebiyat tüm diğer sanat dalları gibi insanı özgürleştiren bir daldır. Hazine değerindeki kitapları okumak, her yapıtıyla ufuk açan yazarlarla tanışmak, tartışma açarken göz de açan konuları öğrenmek, acımasız yazgılara karşı kalem oynatmak hem sorumluluk hem de zorunluluktur diye düşünenlerdenim…

Kişisel olarak da yazmak benim için keşkelerimle yüzleşmek, iyikilerimle övünmek, sorunları dile getirmek, sorulara yanıt aramak, haksızlıklara karşı çıkmak, özetle kendimi ifade etmek adına bir liman ve sığınaktır…

Eğer bir ülkede bakır, altın, gümüş, fosfat aramak için ormanlar, tarlalar, bağlar, bahçeler, bostanlar, zeytinlikler, özetle doğa yıkıp yok ediliyorsa! Tarla sahipleri, çiftçiler, köylüler karşı çıkamıyorsa! Burada bir sorun vardır ve o konu işlenmelidir diyenlerdenim…

Yine........

© Gerçek Gündem