Υπάρχουν στιγμές στο τέλος μιας αγωνιστικής χρονιάς όπου νιώθεις ότι μπορείς να πάρεις μια βαθιά ανάσα και να δεις τα πράγματα με μεγαλύτερη καθαρότητα. Η Formula 1, με όλο τον θόρυβο, την ένταση και την υπερβολή που τη συνοδεύουν, δεν προσφέρει συχνά τέτοιες στιγμές. Κάθε αγώνας είναι μια καινούργια ιστορία, συχνά φορτωμένη με συγκρούσεις, αντιδράσεις και αμφισβητήσεις.

Champion. Of. The. World. #F1 #AbuDhabiGP pic.twitter.com/YsjnIBHcny

Κι όμως, στο τέλος αυτής της σεζόν, μετά το τέλος του GP Αμπου Ντάμπι, ένιωσα κάτι σπάνιο: την απλή, σχεδόν ξεχασμένη ικανοποίηση ότι, όταν η σκόνη κατακαθίσει, είναι όμορφο να κερδίζουν οι καλοί. Όχι σε αντιδιαστολή με κάποιους «κακούς» - η Formula 1 δεν λειτουργεί με τόσο απλοϊκούς ρόλους. Αλλά με την έννοια των ανθρώπων που αγωνίζονται καθαρά, που σέβονται τον αντίπαλο και που υπηρετούν το άθλημα με τον τρόπο που θα ήθελες να το βλέπεις να λειτουργεί.

Σε μια εποχή όπου το αποτέλεσμα πολλές φορές μοιάζει να προηγείται του τρόπου, η στάση της McLaren απέναντι στη μάχη των οδηγών της ήταν μια ευχάριστη υπενθύμιση ότι υπάρχουν ακόμα ομάδες που κάνουν επιλογές με γνώμονα την αγωνιστική αξιοπρέπεια. Με το Πρωτάθλημα Κατασκευαστών εξασφαλισμένο πολύ πριν από τον τελευταίο αγώνα, θα μπορούσε κανείς να πει ότι η ομάδα είχε την........

© gazzetta