Sanıyorum yedi ya da sekiz yaşındaydım. Ankara’daydık. Annem beni elimden tutup ilk büyük konserime, Joan Baez’e götürmüştü. Şarkılarını pek anlamamakla beraber sahnede tek başına bir kadının ne kadar güçlü ne kadar şiirsel ne kadar kendinden emin olduğunu görmek beni çok etkilemişti.

Sonraki yıllarda, müzik dünyasında 60 yılını geçirip yüzlerce turneye çıkmasına rağmen her konserden evvel sahne korkusu yaşadığını öğrenmek beni şaşırtmıştı zira benim sahnede gördüğüm, dik duruşuyla, protestolarıyla, kafa tutmalarıyla müzik alemindeki en cesur figürlerden biriydi. Ama ne kadar tecrübeli olursanız olun, seyirciyle buluşma heyecanı olmazsa olmazdır. Tatlı bir adrenalindir. Son turnesine 2019’da çıkmış olan, 1941 doğumlu Joan Baez için heyecanlar türlü renklerde ve formlarda akıyor olsalar... Geçen yıl çıkan son şiirlerinden sonra kendisine “çoklu kişilik bozukluğu” teşhisi konulduğunu söyleyen renkli Baez’den de ancak böyle birçok seslilik beklenirdi! Gelelim konumuza, daha doğrusu konuğumuza.

Son aylarımda Joan Baez ile yatıyor ve kalkıyorum- hayır, müziğiyle değil, şiirleriyle. 2024’te yayımlanmış olan son şiir kitabını çevirmemi isteyen yayınevime hiç düşünmeden ve şiirlerini dahi okumadan “hay hay” demiştim. Şiir çevirmenin ne kadar zor bir şey olduğunu unuttuğumdan değil, şarkılarından dolayı kendimi yakın hissetmemden dolayı. Ayrıca daha evvel Bob Dylan’ın Nobel konuşmasını çevirmiştim, dolayısıyla tanıdık sularda yüzdüğümü düşünüyordum. Biraz uzadı, biraz zorladı ama az kaldı. Çevirilerin içinde yüzerken hayatını araştırayım dedim ve hiç bilmediğim pek çok şey öğrenmiş oldum.

13 YAŞINDA UKULELEYLE BAŞLAYAN YOLCULUK

Baez’in babası Albert Baez Meksika’da doğmuş, rahip bir babanın oğlu olarak iki yaşındayken Amerika’da Brooklyn’e taşınmış ve o da baba yolunda dini ilimlere meyledecekken bilimi keşfetmiş. Bugün X-Ray mikroskobunun mucitlerinden biri olarak fizik ve matematik dallarında önemli bir bilim insanı olarak........

© Gazete Pencere