Yazımızın başlığı, Henrı Bergson’dan mülhem. Her bir insan tekinin bir hayat felsefesi olarak, bir yaşam biçimi olarak kendisine ser levha etmesi gereken bir söz: “Olmak, tesir etmektir.” Yaşamak tesir etmektir. Hayat bulmak için, hayat olmak için, hayat sunmak için her birimizin kendi kendimize sorması gereken sorular var: Yaşamış olduğum hayata ne kadar tesir edebiliyorum? Benim olmadığım bir dünya ne kaybedecek? Ben bu hayatın içinde bir anlam ifade ediyor muyum? Benim bu hayatın için bir değerim var mı? Benim; bu hayata bir etkim, bir katkım, bir faydam var mı, yoksa bu hayatın içinde ben bir etkisiz eleman mıyım? Sizce de bu sorular, çokça dışarıda oyalanan insanlar olarak her birimiz açısından can sıkıcı değil mi? Üzerinde kafa yormamız gerekiyor.

Tesir etmek; izinden yürümemiz gereken kelime tesir. Nedir; etki, etkileme, iz bırakma. İz bırakabildiğimiz kadar insanızdır. Tesir edebildiğimiz kadar, etki edebildiğimiz kadardır değerimiz. Yok olmaktan kurtulabilmek için, ölmekten kurtulabilmek için, olmak için, var olabilmek için tesir edebilmek. Yaşamak tesir etmektir, olmak tesir etmektir. İnsan tesir edebildiği kadar yaşayabiliyordur, tesir edebildiği kadar etki edebiliyordur, tesir edebildiği kadar var oluşu anlamlandırabiliyordur madem, o zaman yaşama tesir etmek gibi bir derdimizin olması gerekiyordur.

Hayatın anlamı yaşama tesir etmekten geçer. Zira tesir edemediğimiz hayatın esiri olmak gibi bir durumu yaşamak insan için kaçınılmaz bir son. Ya esiri olacağız yaşadığımız hayatın ya da tesir edeceğiz. Katma değerimiz olacak yaşama, faydamız........

© Gazete İpekyol