Hayatımızın her alanında kaçış rampalarına ihtiyacımız var. Yaşamış olduğumuz nefes darlıklarımızda, çıkmazlarımızda, kalp sıkışıklıklarımızda bizi rahatlatacak, bize nefes aldıracak kaçış rampalarına ihtiyacımız var. Evet, zaman zaman sıkışıyoruz, evet içinden çıkılmaz hallerde zorlanıyoruz, evet bazen çekilmez bir biçimde bunalıyoruz. Tüm bu hallerde bizi içinde olduğumuz durumdan kurtaracak, bu alanların dışına çıkaracak, nefes almamızı sağlayarak boğulmamızı önleyecek, bizi dışarıların ve içimizin tüketen ortamından uzaklaştıracak; yangından kurtuluş için kaçış rampası olacak pencerelere ihtiyacımız olacak.

Yangından kurtuluş için kaçış rampası… “Kaçış rampası”, kendinden kaçan insanın kendine kaçışıdır. Kirlenmekten, başkalaşmaktan kurtulabilmesi için, dışarının kalabalıklarından kurtulabilmesi için bir yöntemdir. Kaçarak dünyalardan dünyasına sığınmasıdır. Ezilen ruhunu, dünyaya sığmayan halini, paramparça yüreğini kurtarabilmek için sığınacağı bir limanıdır insanın. Kaçış rampası, bir inşirah arayışıdır. Kendinden kaçan insanın yine kendine dönüşüdür. Zira insan nereye giderse gitsin kendinden başka “sahil-i selamet” bir alanı olmayacaktır. Kendine, kendi evine, sahip olduğu en sağlam limanına, gönlüne sığınacaktır. İnsanın gönlü kaçış rampası olacaktır. Evet, var mı sizin de bunaldığınızda sığınacağınız, kaçış rampanız olabilecek pencereleriniz? O zaman buyurun, siz kendi pencereleriniz üzerine düşünürken; kendim için kaçış rampası olan pencerelerimden bir b/akışa davet edeyim sizi.

Pencere diyorum azizim pencere! Bize bir pencere lazım. Çünkü insan huzursuzdur bugün. Yaşadığımız zaman; çok kısa, başka zamanlara açılabilmemiz gerekiyor. Yaşadığımız mekân; olabildiğince dar, mekânı genişletebilmemiz gerekiyor. Başka insana ulaşabilmek için; başka bir zamana, başka bir mekâna ihtiyacımız var. Pencere diyorum azizim pencere… Bize yol olacak bir pencere lazım… Bize duvar olan mek(an)ı ve zam(an)ı “an”da buluşturarak bizi ins(an) kılacak, bizi diriltecek bir pencere lazım.

Evet, azizim; var/ölüş halimizden, var/oluş halimize ulaşabilmek için, ölmekten kurtulup olmak için bize bir pencere lazım. Hani demiştik ya azizim pencere; penc/rah yani beşinci yol demektir. Yaşamın her alanında karşılaştığımız dört duvarın arasından kurtulabilmek için beşinci bir yol lazım bize…

Bize........

© Gazete İpekyol