İsrail'in Gazze'de uyguladığı vahşet ve soykırım karşısında Gazze'ye sahip çıkmayan bu ümmet kaybetti diyoruz ya, aslında çok önceleri, asırlar önce bu ümmet kaybetti.

Hz. Peygamber (a.s.v.)'ın reyhanım dediği, başını koklayıp öptüğü, mübarek ensesinde oturttuğu ve namazda bile oradan indirmediği torunu Hz. Hüseyin'in kafasının kesildiği gün bu ümmet kaybetti. Hz. Peygamber (a.s.v.)'ın öptüğü o başı kesenler güya Müslümandı ve yıllarca ümmeti yönettiler.

Belgesellerde görüyoruz: hayvanlarda dahi izzet vardır ve izzetleri uğruna hayatlarını tehlikeye atıyor, çoğu kez hayatlarını kaybediyorlar. Hayvanlardan bile izzet varken izzetini kaybetmiş bir ümmetin hayatta kalması, izzetsizce yaşaması neye yarar? İzzetiz yaşamaktansa ölmek çok daha müreccahtır.

Her gün ekranlarda, aralıksız olarak, sınır tanımayan İsrail vahşetiyle kimisinin kafaları, kimisinin kolları bacakları kopmuş, bazısı da açlıktan bir deri bir kemik kalıp son nefesini vermiş onlarca bebek ve çocukları görüyoruz. Kur’an’da, “Küntum hayru ümmetin: siz en hayırlı ümmet oldunuz..” diye nitelenen, övgüyle söz edilen bu ümmet yöneticileriyle, halklarıyla, ordularıyla harekete geçmek için daha ne olmasını bekliyorlar? İsrail’den korkan ve kardeşlerini İsrail’in pençesine terk eden ümmet, “en hayırlı ümmet” vasfını taşıyabilir mi? Acaba üç milyon Gazzeli Müslümanın tamamen yok olmasını mı bekliyorlar? Doğrusu........

© Gazete İpekyol