Dünya Kupası grup elemelerindeki son maçımızda, İspanya’yı sallamışız ama yıkamamışız!

VAY CANINA..

Oysa ki kamuoyunu da son derece etkileyen bu anlamsız çokuyu, yadırgamamak elde değil..

Çünkü, bilindiği gibi BAŞARI son derece göreceli bir kavram olup, kişiden kişiye değişir..

Bu nedenle; yedeklerden oluşan bir kadro ile maça çıkan, üstelik ilk maçta kendi sahamızda attığı 6 golle, bize hezimeti yaşatan İspanya karşısında..

Deplasmanda berabere kalarak alınan 1 puanı, bu kadar abartmanın ne anlamı var?

Spor basınına bakınca, sanki Dünya Kupası’nı kazanmışçasına bir sevinç hakim..

Bunun nedeni, sadece skor odaklı bir bakış bir sonucu, gerçeklikten ve sağlıklı değerlendirmeden son derece uzak, tamamen duygusal yaklaşımlara dayanan ölçüsüz övgülerdir..

Oysa ki bazı gerçekleri göz önüne aldığımızda, İspanya tam 40 kere ceza sahamızda topla buluşmuş, dahası kalecimiz maçın kahramanı olmuş, ama ne gam..

'Ver coşkuyu gitsin, yeter ki reyting gelsin' mantığı..

Gerçeklerin yapılan abartıları asla örtemeyeceği böyle bir maçın ardından, “İspanya’yı salladık, ama yıkamadık” şeklinde yorum yapmak, bana göre tam bir garabettir.

YAPILMASI GEREKEN EN DOĞRU YORUM İSE; "İspanya karşısında yine az kalsın yıkılıyorduk, ama kalecimiz sayesinde ayakta........

© Fotospor