Türkiye’nin en büyük patron örgütü olan Türkiye Metal Sanayicileri Sendikası (MESS) ile Türk-İş’e bağlı Türk Metal, DİSK’e bağlı Birleşik Metal-İş ve Hak-İş’e bağlı Özçelik-İş arasında grup toplu iş sözleşmesi süreci başladı. Bu sözleşme yalnızca 150 binden fazla metal işçisini ve onların ailelerini doğrudan etkilemekle kalmıyor; aynı zamanda ülkenin en büyük fabrikalarında çalışan sendikalı işçiler üzerinden Türkiye işçi sınıfının tamamına ve genel ücret düzeyine de dolaylı olarak yön veriyor.

Metal sektöründe özellikle 2022’de olağanüstü kârlar elde edildi. Ancak yıl sonunda yapılan ek zam, ücretlerdeki kaybı yalnızca kısmen telafi edebildi. TÜİK’in tartışmalı enflasyon verileri bile 2022 eylül-2025 eylül arasında fiyatların yüzde 210 arttığını gösterirken, Saray tarafından atanan kurulun açıkladığı oranlar ya da İstanbul Ticaret Odasının verileri, işçilerin reel gelirlerindeki erimeyi gerçekte yansıtmaktan uzak kaldı.

Uzun süredir yüksek enflasyon, bir “parasal yanılsama” yaratıyor. Kağıt üzerinde nominal ücretler artsa da, işçilerin ücretleri düzenli olarak Türk-İş’in açıkladığı yoksulluk sınırının altında kalıyor. Kısacası, işçilerin söylediği gibi “geçinememe” bir olgudur.

Asıl önemli gerçek ise şudur: İşçiler ürettikleri değerle şirketlere büyük kârlar yaratıyor, ancak bu değerin karşılığını ücretlerinde alamıyor. Yani........

© Evrensel