Adana, Adıyaman, Antalya Belediyelerini saymıyorum bile; CHP İstanbul İl Başkanlığına kayyım atanmış, Büyükşehir Belediye Başkanı da dahil olmak üzere Esenyurt, Beşiktaş, Beykoz, Beylikdüzü, Şişli, Gaziosmanpaşa, Avcılar ve Büyükçekmece belediye başkanları görevlerinden uzaklaştırılmış; CHP üst yönetimine kayyım atanması,Özgür Özel’in milletvekilliğinin düşürülmesi ve tutuklanması bile konuşulmaya başlanmışken “zor zamanlar” yaşayan AKP mi yoksa CHP mi diye sorabilirsiniz.

Elbette CHP’de asayiş berkemâl, işler tıkırında değil: Tüm toplumsal muhalefet ama en başta da CHP olağanüstü günlerden geçiyor; kendi, otoriter yönetimini bile yönetmekte, otoriterliğine bir meşruiyet devşirmekte zorlanan AKP ise zor zamanlardan. Özgür Özel’in yıldızı “Reis her türlü esbâb-ı cefâsın toplasın gelsin/ Dönersem kahpeyim iktidar yoluna bir azîmetten [kararlılıktan]” burcunda AKP ise birçok nedenle artık otoriterliğini yönetmekte zorlanıyor.

Sözü uzatmadan özetleyeyim: Bir türlü kontrol altına alınamayan ekonomik kriz, AKP’nin 2013 sonrasında adım adım inşa etmeye koyulduğu otoriterliğini yönetmekte zorlanmasının nedenlerinden biri. Bir takım önlemler alınarak atlatılabilecek bir ekonomik “kriz” mi yaşıyoruz yoksa artık ülkenin yeni “ekonomik normal”i bu mu; bunu bile ayırt etmekte zorlandığımız bir dönemdeyiz. AKP kendi sadık seçmen kitlesine bile “umut” dağıtmakta zorlanıyor.

Son yerel seçimlerde AKP’nin yaşadığı hezimet, partinin seçmen kitlesiyle kurduğu hamilik/patronge ilişkilerini de darmadağın etti. AKP, belediyeler vasıtasıyla kurduğu popülizmini “Halka hizmet hakka hizmet” düsturuyla muştuluyordu; bunun yerini CHP’nin “sosyal belediyecilik” postulatıyla makyajladığı popülizmi aldı. Anketlerde CHP’nin gittikçe yükselen oy oranını bu veçheden de ele almak gerekiyor.

Ve geldik zurnanın zırt dediği yere: Yukarıdaki iki faktör birleşince AKP, daha önce kotarmakta pek de........

© Evrensel