Durmak yok yola devam…

Yakın siyasi tarihimizin, desibelindeki her bir yükseliş ve düşüş, tonlamasındaki her bir artış ve azalış ile kulaklarımızı sağır edecek derecede maruz kaldığımız, artık aklımızda ifade ediliş biçimi, ritmi ile yer eden meşhur sloganı…

Tam da John Searle’ün dilin işlevinin sadece bilgi aktarmakla sınırlı olmadığına, dilin aynı zamanda bir eylem aracı olduğuna işaret eden “konuşma edimleri-speech act” yaklaşımının ifade ettiği bir dil. “Eyleyici edim-illocutionary act” Searle’ün asıl ilgilendiği husus. Bu kavram, bir şeyi söyleyerek bir eylem gerçekleştirmeyi ifade ediyor. Örneğin, birini davet etmek, emir vermek, soru sormak gibi. Söz konusu ifade de buna benzer. Eyleyici edimin alt türleri de söz konusu, bu ifade ise bu alt türlerden en çok “yönlendirme-directive” özelliğini taşıyor görünüyor. Yönlendirme çünkü hem bir emir hem de bir teşvik içeriyor. Burada hitap edilen kitleden —millet, parti kadroları, devlet aygıtı, vb.— belirli bir davranış talep ediliyor: durmamak, devam etmek.

Bu tarz ifadelerin alametifarikası karmaşık politik süreçleri basitleştirerek topluma sunmasıdır. Eyleyici konuşma edimi, Althusser’in “ideolojik çağırma-interpellation” kavramını çağrıştırıyor. Althusser’e göre ideoloji bireyleri özneler olarak niteleyip, onları özne olarak çağırır, adlandırır.........

© Evrensel