AKP, Boğaziçi’nin SES’ini kısmaya çalışıyor da bu konu da dahil en kötü SES kurumsal ve sınıfsal ayrımcılıkla başlıyor.

Haftanın, ayın en çok söz edilen istatistiği “Hanelerin SES’i-Sosyal Ekonomik Statüsü” oldu.

Bir toplumun toplumsallaşma derecesinin en önemli göstergesi, dayanışması veya dağılmasıdır. Anomi/ bir anlam bulamamak, daha soyut gelecek beklentisi ve olduğu yerlerin kendine bir şeyler kattığı gibi umutlarla veya umutsuzluklarla ölçülebiliyorsa da en somut göstergesi doğrudan başarısının karşılığını görüp görememesidir, saygı ve kaynaklara erişim durumudur. Güncel yansımalarından biri iyi okul ve üniversitelerden mezun çocuklarımızın yurt dışı arayışlarının artmasıdır. Bu durum yurda yönelik kaygılarına, öz yurtlarında geleceklerine dair kaygılarına işaret etmektedir.

SES ardındaki eşitsizliği adaletsizliği gösteriyor. Adaletsizliğin ayrılmaz özelliği ise her türünün ayrımcılık olmasıdır.

Ayrımcılığın her türü en büyük şiddettir.

Çocukların, yurttaşların başarı veya başarısızlıklarının, adaletsizlik ve eşitsizliklerin en temel sebeplerinden biri bulunduğu ülkenin, şehrin, mahallenin, sokağın, OKULUN SES’inden başlıyor, burada ayrışma varsa, sokağı okulu ayrışmışsa o da oranın parçası olarak ayrışıyor.

TÜİL 2023 Hanelerin Sosyal Ekonomik Statüsü endeksi, hanenin durumunun sadece kendi eğitimi, mesleği ve geliri ile hane içinde sınırlı kalmadığını, her bir şehre, her bir mahalleye, her bir sokağa segregasyon/ mekânda ayrımcılık halinde yansıma bulduğunu gösteriyordu.

Eğer bir şehirde mekânsal ayrımcılık / segregasyon varsa, zaten bu zorunlu mahalle ilkokulu, zorunlu mahalle ortaokulu, zorunlu mahalle lisesi diye bizzat YASAL AYRIMCILIK olarak sürüyor.

En önemlsisi bir hanede bir hanenin yoksulluğu birikiyor, bir okulda en az 300-500 defa yoksulluğa, bunun toplam kurumsal yoksulluğuna dönüşüyor.

MEB okullar arasındaki SES düzeylerini ölçse de paylaşsa. Bunu yapsa da yapmasa da zaten farklı sayılara yansıyor. LGS’de akademik başarısızlık veya çok yüksek başarı olarak gözüküyor. Bazı okullar sınav başarımız şöyle derken okulların yüzde 90-95’inin SES’i çıkmıyor, onların övünecek bir başarısı bulunmuyor, utanılacak başarısızlık geriye kalıyor.

Okul idarecisi de okul öğretmeni de okul velisi de okul öğrencisi de zaten burada bir şey beklemiyorduk, ne yapılabilirdi ki diyor.

Bunu en iyi anne babalar biliyor. Çocuğu okul kayıt çağına gelmiş aileler fellik fellik “iyi/ okul/ SES’i yüksek okul” arıyor. Resmi/kamu okulları az buçuk eğitim sunuyorsa bunu yarı resmi kayıt parasına çeviriyor, her şeyin maddi bir bedeli var.

OECD PİSA 15 yaş testleri de en çok anne babasının SES’inin, dolayısıyla gittiği OKUL SES’inin yüksek akademik........

© Evrensel