“Her an müjdeler alabilirsiniz!” dedi Erdoğan. “Terörsüz Türkiye!” söylemiyle bütünleyerek! PKK’nin silah bırakması ve lağvedilmesi kararını beklerken ve duyarken işaret ettiği en ileri hedef “terörsüz Türkiye” oldu. Bu sağlanabilirse ona ve ‘uhdesinde bulundurduğu’, “Emrihak tecelli edene kadar” yönetmeye devam etme kararlılığını defaaten ilan ettiği iktidar aygıtının hemen her düzeydeki sorumlu ve aparatlarına göre, yüz yıl Türkiye’nin olacaktı! Anlaşılan “terör” Kürt hareketinin silahlı savaş örgütü veya örgütleriyle özdeş görülmekteydi. PKK silah bıraktığında terör bitecek, ülkede ve bölgede prangalarından sıyrılacak olan Türk burjuva iktidarı, ABD’nin desteği-korumasındaki İsrail’in önünü kesecek şekilde, onun “Büyük Kürdistan kurma” şantajını boşa çıkarmakla kalmayıp bölgenin en güçlü dizayn edici gücü konumuna da gelecekti! Kitlelere açık şekilde anlatılmayıp, üstü örtülü de olsa acil iç cephe birliği çağrısına gerekçe gösterilen dış tehdit(ler)in başında bu ihtimal veya varsayım yer almaktaydı. HTŞ’nin Şam devlet koltuklarına yerleştirilmesi ile birlikte PKK ve sadece Türkiye’deki değil Suriye ve Iraktaki bağlantıları da anlaşmaya bağlanırsa, “Hiçbir taviz verilmeksizin, herhangi pazarlık olmaksızın” amaç hasıl olacaktı!

Bu kadarının on yıllardır yaşanmış ve büyük yıkımlara neden olmuş çatışma-savaş nedeni sorunun üstünden atlamak olduğu görülür olmalı: Gelişmeyi bir yandan dış tehditlerin büyüklüğü nedeniyle “Bin yıllık kardeşliği sürdürme ihtiyacı”yla gerekçelendirmek diğer yandan “Zaten artık silahlı mücadele yürütme koşulları da son derece kısıtlanmış olan örgütün mecburiyeti”yle açıklamaya çalışarak taviz verilmediğine ikna olma ve ikna etme ihtiyacı duymak, çelişkili de olsa hem alışkanlıklara uygundur hem de Türk şovenizminin engelleyici etkisi her........

© Evrensel