Latin Amerika’nın en büyük göç krizlerinden biri bugün Kolombiya sokaklarında yaşanıyor. Binlerce insan Venezuela’dan Kolombiya’ya doğru bir umut yolculuğuna çıkıyor. Her şeyi göze alarak yola çıkan bu insanların ise sadece tek talebi var: Yaşayabilmek...

2014 yılından da eskilere dayanan Venezuela’daki kritik gelişmeler 2025 yılına kadar neredeyse bu 8 milyon insanı bilinmez bir yolculuğa sürüklemiştir. Venezuela’da petrol fiyatlarının düşmesiyle başlayan süreçte ilk göç dalgası Kolombiya’ya doğru yola çıkmıştı…

2014 yılının başlarında çoğu göçmen ya turist vizesiyle ya da kaçak yollarla Kolombiya’ yaya giriş yapıyordu. Bu kitlesel göçler, Kolombiya tarafından geçici olacağı umulsa da pek öyle olmadı. Kolombiya’nın sınır bölgelerinde (özellikle Cúcuta ve Norte de Santander’de) büyük kalabalıklar oluştu. Henüz böylesi kalabalığın şokunu atlatamayan bölge yerlileri ve göçmenler arasında iletişim problemleri ve yer yer gerilimler baş göstermeye başladı. Bu arada başta sağlık hizmetine erişemeyen göçmenler arasında küçük çaplı pandemiler baş gösterdi. Temel gıdalara erişimin sınırlı olması, hijyenik ve sağlıklı koşullarda yaşayamamak göçmenleri bir hayli zorladı.

2017 yılında devam eden ekonomik ve politik krizler Venezuelada yaşayan yerli halkı temel ihtiyaçlarını karşılamayaz hale getirdi. Bu dönemde Venezueladan Kolombiya, Beezilya,Peru ve Şili gibi ülkelere kitlesel göçler yaşanmaya devam etti.

Göçün geçici olacağı umulduğu için göçe yönelik geçici politikalar üretilmeye çalışıldı. Bunlardan biri sadece Kolombiya’nın sınır bölgeleri olan Notre de Santander, Arauca, La Guajira’da kullanılan sınır hareketlilik kartı uygulamasıydı. Bu kart sayesinde Kolombiya........

© Elips Haber