Bir tren... Dünyanın etrafında durmaksızın dolaşan bir tren. Dışarısı ölü, içerisi sömürüyle kaynayan bir mikrokozmos. Bong Joon-ho'nun 2013 yapımı Snowpiercer filmi, sınıf ayrımlarını, kapitalist sistemin kendini yeniden ve yeniden nasıl ürettiğini, isyanın, örgütlülüğün ve ihanetin aritmetiğini anlatan çok katmanlı bir alegori olarak sinema tarihine geçiyor. İçinde yaşadığımız sistemin, dünya donsa bile trenin raydan çıkmaması için nelerden vazgeçebileceğini anlatıyor bize. Bu yazı, o raylar üzerinden ilerleyerek bugünün dünyasına, Türkiye'sine ve insanlığın geleceğine bakan bir eleştiridir.

Trenin arka vagonları, modern dünyanın yoksullarının, çalışma kamplarındaki mahkumlar gibi bir işlev gördüğü yer. Burada insanlar sadece yaşamaya çalışmaz, hayatta kalabilmek için insanlıklarından, onurlarından, hatta bedenlerinden bile vazgeçmek zorundadır. Tıpkı 19. yüzyıl Sanayi Devrimi'nin çocuk işçileri gibi, burada da yaşayanlar "mükemmelliğin sistemine" enerji sağlamakla yüklenmiştir. Filmde trenin arka vagonlarından öne doğru gerçekleşen........

© Elips Haber