Eski dünyanın sürdürülebilirliği; betonarme yapılarda, düzenli nakit akışında, aynı istikrarda aranırdı. Yeni dünyanın “sürdürülebilirliği” verideki anlamı, algoritmayı yakalayabilmekte yatıyor.

Sürdürülebilirlik yerine algoritmik dayanıklılık ifadesi yerleşmeye başladı. Sürdürülebilirlik artık eski dünya için ve gelecek dayanıklı kodlarda… Her şeyin dönüştüğü bu çağda; süreklilik değil, esneklik değerli... Yapay zekâ çağında kalıcı olan, yalnızca “dayanıklı kod”dur. Türler için de öyle değil mi?

Kavramsal tükenmişlik sendromundayız. Sürdürülebilirlik kelimesini her yere yapıştırdık; ama içini doldurmadık. Dijitalleşmenin kıyısında, algoritmalarla örülü bu çağda; asıl aranan “süreklilik” değil, “dayanıklılık.” Çünkü yapay zekâ, kırılganı siler; yalnızca güçlü olanı değil, adapte olabileni yaşatır.

Artık mesele “sürdürmek” değil, “ayakta........

© Ekonomim