Bu hafta yaşanan siyasi şoku ve çok muhtemelen yakında daha büyüğünün heybede olduğunu düşünün. Bu ortamda düşse düşse nereye düşer enflasyon?

Büyük çoğunluk, enflasyonu düşüren bir ekonomi programının büyümeyi ve istihdamı olumsuz etkileyeceğini düşünüyor. Bu hiç katılmadığım bir genelleme. Enflasyonu düşürmeyi amaçlayan bir programın nasıl bir program olduğuna, dış koşullara ve Türkiye örneğinde de azımsanmayacak ölçüde iç koşullara bağlı. Bu genelleme mesela 2001-2006 döneminde tam anlamıyla ‘çuvallıyor’. Enflasyon Ocak 2002’de yüzde 73 iken 2003 sonlarında tek haneye düşüyor. 2004-2006 döneminde birkaç ay yüzde 12’nin altındaki iki haneli sayılara yükselse de ezici çoğunlukla hep tek hanede. Yıllık ortalamalar şöyle (yüzde): 2002: 45,2; 2003: 25,3; 2004: 8,6; 2005: 8,2; 2006: 9,6. Bu dönemin ortalama büyüme oranı ise tam yüzde 7,7. Hadi, 2001’deki daralma nedeniyle 2002 büyümesi yüksek oldu (baz etkisi) diyelim ve 2002’yi çıkaralım; 2003-2006 ortalaması daha da yüksek: Yüzde 8.

Bugüne geleyim. Hafta başında açıklanan ikinci çeyrek GSYH büyüme değeri de yüksek çıktı. Bir yıl öncesinin aynı dönemine göre yüzde 4,8 arttı GSYH. ABD’lilerin yaptığı gibi bir çeyrek öncesine göre büyüme oranının (yüzde 1,6)........

© Ekonomim