Merkez Bankası bu yılın başından itibaren döviz kredileriyle ilgili bir dizi düzenleme yaptı. Önce Ocak ayında yabancı para ticari kredilerin aylık büyüme sınırı yüzde 1,5’ten yüzde 1’e indirildi. Şubat ayında ise yurtdışından sağlanan döviz cinsi kaynakların zorunlu karşılıklarını yükseltti. Bu düzenlemenin doğrudan döviz kredileriyle ilgili olmadığını düşünebilirsiniz, fakat bu düzenleme döviz kredisi verebilmek için döviz cinsi fonlama sağlamayı daha pahalı hale getirdi. Böylece döviz kredilerinin banka için maliyetini dolaylı bir şekilde yükseltmiş oldu.

Mart ayında ise hem döviz kredilerinin aylık büyüme oranı yüzde 1’den yüzde 0,5’e düşürüldü hem de büyüme sınırından istisna tutulan kalemler azaltıldı. Yani döviz kredilerinde sıkılaştırma daha da güçlendirildi. Mayıs ayında döviz cinsi mevduat ve repo işlemlerinin zorunlu karşılık oranları artırıldı. Temmuz ayında bazı düzenlemeler daha yapıldı ama etki açısından ikincil bir öneme sahip olduğundan buraya almadık.

Bu önlemlere genel olarak bakıldığında şunu görüyoruz: Kamu, döviz cinsi fonlama sağlamayı daha zor ve maliyetli hale getirirken, döviz cinsi kredi vermeyi doğrudan büyüme sınırları ve firma türü bazında kısıtlamalarla kontrol etmeye çalışıyor. Yani bilançonun hem pasif hem de aktif tarafından döviz cinsi fonlamayı kısmaya çalışıyor. Burada döviz kredilerindeki büyümeyi kontrol etmek temel amaç gibi görünüyor, çünkü döviz........

© Ekonomim