Kurumsal iş dünyası için geçen haftaki yazımda müşterilerin sayısının ve çeşitliliğin artırılmasının gerekliliğinden söz etmiştim. Başta KOBİ’ler olmak üzere, hatta daha küçük üreticilerin bile yurt dışına üretmiş oldukları mal ve hizmetlerin satışını yapmak istediklerini, fakat bazı çekincelerinin olduğunu gözlemlemekteyiz.

İhracatı teşvik etmek ve girişimcilere biraz yol gösterebilmek için yine mini bir yazı dizisine başlıyorum.

KOBİ’ler, ihracatın potansiyel faydalarını bilseler de birçok yapısal, finansal ve psikolojik engel nedeniyle ihracata başlamaktan çekinebilirler. Bu çekinceler, genellikle bilinmezlik, yetersizlik duygusu ve risk algısından kaynaklanabilir. Oysa, Türkiye ekonomisinin temeli KOBİ’lerdir. Ancak ihracattaki payları hâlâ sınırlıdır, potansiyelleri çok yüksek olmakla birlikte daha fazla destek ve yönlendirmeye ihtiyaç duyarlar. Türkiye’deki şirketlerin yaklaşık �,8’i KOBİ statüsündedir. Bu oran hem işletme sayısı hem de istihdam katkısı açısından oldukça büyük bir ağırlığa sahiptir.

Bilindiği gibi KOSGEB’e göre KOBİ Tanımı şöyledir:

-Mikro işletme: 10’dan az çalışan, yıllık net cirosu ≤ 10 milyon TL

-Küçük işletme: 50’den az çalışan, yıllık net cirosu ≤ 100 milyon TL

-Orta ölçekli işletme: 250’den az çalışan, yıllık net cirosu ≤ 500 milyon TL

TÜİK ve KOSGEB Verilerine Göre KOBİ’lerin Türkiye Ekonomisindeki Payını birkaç rakam vererek açıklamak isterim:

Türkiye’de toplam istihdamın yaklaşık p’i, toplam cironun yaklaşık d’ü, ihracatın 6-40 arası, Ar-Ge harcamalarının yaklaşık ’si........

© Ekonomim