“Geliyor gelmekte olan torba” diye yazdım ve Torba Kanun Teklifi nihayet ortaya çıktı. Ancak gelecek dediklerimiz ortada yok. Gelecek diye yazdıklarımızın bir kısmının Plan ve Bütçe Komisyonu’nda ekleneceğini, diğer bir kısmının ise kasım sonu gibi sunulması düşünülen torba kanunda yer almasının düşünüldüğünü öğrendik.

Ancak ortaya çıkan teklifte emlâk vergisine ilişkin bir düzenlemenin yer almaması, enflasyon düzenlemesi konusundaki beklentilerin karşılanmamış olması, iş dünyasının yapılandırma beklentisinin karşılık görmemesi mali kamuoyunda hüsranla karşılandı. Öte yandan Vergi Denetim Kurulunun, Vergi Usul Kanununa eklenecek 140/A maddesi ile vergi suçlarına ilişkin ayrı bir inceleme sürecinin düzenleneceğine ilişkin açıklaması da askıda kaldı. Bu beklentilerin ne kadar karşılanacağını Teklifin Plan ve Bütçe Komisyonu sürecinde göreceğiz.

Ancak bir konuda haklı çıktım. Teklifte, mükelleflerin haklarını gönüllü uyumu teşvik edecek şekilde de olsa güvence altına alan herhangi bir düzenlemenin yer almayacağını söylemiştim. Gerçekten de yer almadı. Teklifte sadece kamu gelirlerini artırmaya yönelik düzenlemeler yer aldı. Teklifin diğer hükümlerini bir kenara bırakıp, bu yazımızda önce Gelir Vergisi’nin kira gelirlerinin vergilendirilmesine yönelik hükümlerinde yapılması düşünülen değişikliklere şöyle bir bakalım.

Teklifte ilk dikkati çeken, konut kira gelirlerine ilişkin sınırlama. 2025 yılı gelirlerinde 47.000 lira olarak uygulanması gereken istisna, pek çok konut kira geliri elde edenlerden alınarak sadece “Kanunla kurulan sosyal güvenlik kurumlarından emekli, maluliyet, dul ve yetim aylığı alanların Türkiye sınırları içerisinde sahibi oldukları binaların mesken olarak kiraya verilmesinden elde konut kiralarına” indirgendi. Demek ki konut kira geliri elde edenler, bütçe açıklarının oluşmasındaki önemli etkenlerden birisiydi. Aslında burada emekliler içerisinde bir sınırlama yaparak istisna kapsamına girenler daha da daraltılabilirdi. Örneğin,

© Ekonomim