Kayseri’de teyze kocasına genellikle enişte değil amca denir, en azından benim çocukluğumda öyleydi. Teyzemin kocası Ahmet amca esnaftı ve yılın hangi günlerinin resmi tatil olacağını, özellikle uzun dini bayramların hafta içine mi, yoksa hafta sonuna mı denk geldiğini memur olan babama söylemeyi nedense kendine görev sayardı. Ahmet amca, yılbaşında eline bir takvim geçti mi ilk bu tatil günlerine bakardı.

“Hasan Efendi, bu yıl şansızsınız. Bak tatiller daha çok pazar günlerine denk geliyor.”

“Hasan Efendi, bu yıl çok tatiliniz var. Şu, şu, şu bayramlar hafta içine denk geliyor, bu yıl şu kadar gün tatil yapacaksınız.”

Tatil olup da ne olacaktı ki babam o günlerde gidip bağımızda çalışırdı, mevsime göre biz de kendisine eşlik ederdik.

1974’e kadar cumartesileri de yarım gün çalışıldığı için o günlere denk düşen tatiller kısmen avantaj demekti.

Tabii ki Ahmet amcamın aklına o tatil günlerinin uzatılacağı ve ilgili haftanın tümüyle tatil edileceği hiç gelmezdi. Çünkü olmazdı ki öyle bir şey. Bayram hangi gün ya da günlere denk gelmişse o kadardı.

Ama daha sonra özellikle perşembe günleri olan resmi bayramlara cuma da eklenerek tatil uzatılmaya başlandı.

Bu uygulama adeta alışkanlık yaptı; bu sefer dini bayramlara bir-iki gün eklenmek suretiyle, örneğin çarşamba biten bayrama perşembe ve cuma da eklenerek tatiller dokuz güne çıkarılır oldu.

Bu yıl Ramazan Bayramı salı günü bitti; takip eden üç iş günü eklenerek o hafta tümüyle tatil edildi.

Şimdi önümüzde Kurban Bayramı var. Kurban Bayramı 6 Haziran Cuma günü başlıyor ve 9 Haziran Pazartesi günü bitiyor.

Ramazan Bayramı’ndaki gibi haftanın ilk iki günündeki tatile üç gün daha etlenerek sürenin dokuz güne çıkarıldığını gördük de işte bu kez beklenti çok abartıldı.

Şimdi konuşulan 9........

© Ekonomim