Onur Köybaşı: Kara gagalı kuşu, bırakılan ahları, her evin misafiri olmayı, bir yere varamamayı, duygusal robotları, Adana’yı, disko toplarını, Orta Doğu’yu, ilahi gücü, modern sanatı, Mor Külhani’yi, kıymetsiz alkışı, mutlu kaplumbağaları, ertelenen pişmanlıkları ve daha birçoğunu yavaşça yere bırakalım şimdilik… Sevgili Melda Köser hoş geldiniz. Söyleşimize başlamadan önce bize eşlik edecek bir şarkı istesem sizden?

Melda Köser: Kolaya kaçıp şu an dinlediğim şarkıyı paylaşıyorum:)

The Jeremy SpencerBand -CoolBreeze

Onur Köybaşı: A7 etiketiyle yakın zamanda okuyucusuyla buluşan yeni şiir kitabınız “Yavaşça Yere Bıraktım” hayırlı olsun, kitap okuyucuya ulaşana kadar nasıl bir hikâyeden geçti?

Melda Köser: Ben fark etmesem de aslında uzun bir yolculuğu tamamlayıp geldi ikinci kitap. İlk kitabım ile arasında neredeyse 6 yıl var. Bir süresi Beyoğlu’nda, bir kısmı Bodrum’da, ardından Suadiye’de dolana dolana çıktı ortalığa… Üzerinden bir pandemi geçti, eve girmediğim, evden çıkmadığım, çok eğlendiğim, hiç eğlenmediğim çokça hikâye geçti. Çok sevdiğim insanları kaybetmenin yaşattığı değişik duygularla tanıştım, bu bağ kopmaz dediğim bağlar koptu, içimde kapılar kapandı, açıldı, bana bir haller geldi, gitti… Sonra işte ben o halleri toparlayıp, yavaşça yere bıraktım.

Onur Köybaşı: Okuyucuya bir soru sorup onu iyice yabancılaştırmaya çalışarak açılış yapıyor kitap. Peki, şu zamana kadar en çok nelere yabancılaştı Melda Köser?

Melda Köser: Bende zaman körlüğü var, bu sebeple zamana karşı ciddi bir yabancılaşma içerisindeyim. Kendimi bildim bileli böyle. Ne kadar zaman geçti, ne kadar zamandır geçirdiğim zaman içindeyim, demin, yıllar önce ve tam şimdi, benim dünyamda fazlaca içiçe. Her türlü geçmişle aramda en kabadayısı bir yıl varmış gibi. 🙂 Bu yüzden, çok geç kaldım ve henüz çok erken arasında bir yerde sıkışıp kalıyorum. Zaman, anlamakta ve algılamakta oldukça zorlandığım bir şey olduğu için en çok ona yabancılaşıyorum.

Bir de, göz bebeğim beni çok yabancılaştırır. Uzun süreli göz teması kurmakta gerçekten zorlanıyorum, hatta diyebilirim ki fiziksel olarak benim için bir eziyete döndüğü oluyor. Bu sebeple bazen aynada kendi gözbebeğime bakarken tüm bilincim alt üst oluyor. Her şeye karşı büyük bir yabancılaşma hissediyorum. Hem korkutucu, hem de garip bir hoşluk yaratıyor içimde bu göz bebeği yabancılaşması.

Onur Köybaşı: Ne zaman şiir yazmaya başladığınızı hatırlıyor musunuz, şiir yazmak size ne ifade ediyor?

Melda Köser: Hatırlıyorum, 11 yaşımda falandım, 1 yıl boyunca aynı şiirin varyasyonlarını........

© Edebiyat Burada