27 Martta TÜİK Şubat işgücü istatistiklerini açıkladı. Ocak ayında yüzde 8,4 olan işsizlik oranı yüzde 8,2’ye inmiş. Son 3 yılın en düşük işsizlik oranı. Basında da bu düşüş haliyle başlık oldu. Salt başlığa hızlıca göz atmakla yetinen okurlar, “ekonomik gidişat yaşadıklarımızın aksine hiç de fena değilmiş” diye düşünmüş olabilirler.

Haksız sayılmazlar. Olağan bir işgücü piyasasında ve pandemi gibi dış şokların yaşanmadığı olağan zamanlarda işsizlik oranı azalıyorsa ekonomi iyi gidiyor demektir. Çünkü bu özelliklere sahip bir ekonomide işsizlik oranı iki nedenle azalır: Bir, istihdam artıyor (ekonomi canlıdır) işsiz sayısı da azalıyordur. İki, işsiz sayısı biraz artıyor olabilir ama istihdam artışı o kadar güçlüdür ki potansiyel işgücünden hatta atıl durumdaki nüfustan istihdama doğrudan geçişlerin yanı sıra daha önce iş aramayanların bir kısmı da aktif olarak iş aramaya başlar.*

Oysa biz Türkiye’de, her türden anormalliklerin olağanlaştığı bir ülkede yaşıyoruz. Şubatta işsizlik oranlıda düşüşün nereden kaynaklandığına baktığımızda görüyoruz ki işsiz sayısı 95 bin azalırken istihdam da 149 bin azalmış. Böyle olunca işsizlik oranında da matematiksel olarak 0,2 puanlık düşüş var.

İşlerini kaybedenler iş aramaktan vaz geçenler nereye gitti diye sorarsanız, büyük ölçüde........

© Dünya