“Şehrin öteki ucundan koşarak bir adam geldi ve dedi ki: ‘Ey kavmim! Bu elçilere uyun. Sizden hiçbir ücret istemiyorlar. Onlar hidayete ermiş kimselerdir.’” (Yâsîn, 36/20-21)

Müfessirlerin çoğu bu adamın Habîb-i Neccâr olduğunu söyler. O, dünya malına aldanmadı; Rabbine imanla koştu, Resullerin çağrısına “Lebbeyk” dedi. Bunun karşılığında kavmi tarafından öldürüldü ama Rabbinden şu müjdeyi aldı:

“Cennete gir!” denildi. O da, ‘Keşke kavmim bilseydi! Rabbimin beni bağışladığını ve beni ikram görenlerden kıldığını.’ dedi. (Yâsîn, 36/26-27)

Habîb-i Neccâr koştu, ama nereye koştu? Dünya ve menfaatlere, mala makama değil, Rabbine koştu.

Rabbine koştuğu için Rabbi onun ayağına Cenneti getirdi.

Zira Allah Muttakilerin ayağına Cennetini getirir.

Peki biz kime ve........

© Doğruhaber