"İnsan bu, su misali kıvrım kıvrıma akar ya" der Üstat Necip Fazıl. Suya benzetir insanı, bazen durgun bazen de coşkun. Bazen duru tertemiz, bazen de bulanık. Kimi zaman dalga olur gürül gürül akar yolunu bulur, kimi zaman da damla olur bir yerde birikir, bulunduğu kabın şeklini alır.

"İnsan birkaç damla kan ve binbir endişe" diye cevap verir Sadi Şirazi de "insan nedir?" sorusuna. Elbette fani dünyanın kaygıları ile ebedi alemin endişesi farklıdır. İhtiras ve arzularının peşinden koşan ile nefsini dizginlemeye çalışan arasında sıradağlar vardır. Nefis, kıskançlığa ve bencil tutkulara (elverişli) kılınmıştır (Nisa, 4/128.) ama onu düzgün bir biçimde şekillendirip, kötülük duygusunu ve takvasını (kötülükten sakınma yeteneğini) ilham eden Cenabıhak nefsini arındıran kişinin de kurtuluşa erdiğini söylemiştir. (Şems, 91/7,8,9.)

İnsan büyük alemin içinde belki zerre kadardır ama küçük bir alemi de özünde taşır. Büyük alemin sırlarını, Allah'ın verdiği........

© Diyanet Haber