Zaman, çok acelesi varmış gibi koşup geçiyor ömrümüzün içinden. Günlerimiz birbiri ardına ekleniyor ama biz çoğu zaman bu akışın farkına bile varamıyoruz. Oysa Allah, zaman üzerine yemin ederek onun ne kadar kıymetli olduğunu hatırlatıyor:

"Asra yemin olsun ki insan gerçekten ziyan içindedir." (Asr Suresi, 1-2)

Zamanın akışı, bizim de ömrümüzü tüketiyor. Yapraklarımız bir bir dökülüyor, bazen dallarımız da kırılıyor. Hayatımız tenhalaşıyor. Yaşanan onca şeyden geriye yalnızca birkaç hatıra, eski fotoğraflar ve bir avuç pişmanlık kalıyor.

Bir telaşa kurban ediyoruz ömrümüzü. Şu fani dünyada kalıcı olmak için çırpınıyor, bütün gayretimizi tükenen şeylere adıyoruz. Daha iyi bir hayat, daha fazla kazanmak, daha güzel yaşamak derken gözümüzü gerçek huzura kapatıyoruz. Arzularımızın sonu gelmiyor. "Biraz daha, biraz daha" derken yorgun düşüyoruz ama içimiz yine de doymuyor. Ne dertlerimize deva olabiliyoruz ne de sorunların sonu geliyor. Belki........

© Diyanet Haber