Bazı meslektaşlarımız sessiz.

Diriliş Postası’nın yeniden doğuşunu, bir meşale gibi parlayışını, köşe köşe yankılanan sesini görüyorlar.

Ama ne bir “tebrik ederim” var, ne bir “başarılar dilerim.”

Sanki bu ülkede başarı, kıskanılması gereken bir şeymiş gibi…

Sanki bir gazete yeniden nefes aldığında, birileri boğuluyormuş gibi.

Bugünlerde “aferin” demek ayıp, “tebrik ederim” demek zayıflık,

“helal olsun” demek ise neredeyse suç sayılıyor.

Yeni moda belli: haset, kıskançlık ve çelme takmak!

Bakıyorum, gazetelerin birinci sayfalarını yayınlayan o meşhur platform…

Diriliş Postası’nı sistemden silmiş!

Ne olmuş? Bizim manşetler fazla mı güçlü geldi?

Gerçekler fazla mı rahatsız etti?

Yoksa sadece bana gıcık oldukları için okurları mı cezalandırma kararı aldılar?.. Farketmez. Bu alçaklıkları karşılıksız kalmayacak,

Bu bir yanlışlık değil, bu bir tercih!

Kıskançlığın, hazımsızlığın, kendi başarısızlıklarını örtme çabasının küçük bir yansıması.

Ama bilsinler ki, bizim ışığımızı karartarak kendi karanlıklarını aydınlatamazlar.

Diriliş Postası artık bir gazetenin ötesinde bir ruhtur.

Okuru olan, vicdanı olan, cesareti olan bir gazetedir.

Bizim manşetlerimizi sansürleyenlerin bile sabah ilk iş baktıkları gazetedir!

Evet, bizi sistemden silebilirsiniz.

Ama bu milletin kalbinden silemezsiniz.

Biz bu yola rüzgâr gülü gibi değil, kaya gibi çıktık.

Yıkılmayacağız, eğilmeyeceğiz.

Ve unutmayın:

Biz parladıkça, kimlerin karardığını herkes görüyor.

//////////////////////////////////////////////////////

CUMHURİYETİN SAHİBİ BU........

© Diriliş Postası