Günümüz siyasetinde dijital medya ve sosyal ağlar, kampanya stratejilerini kökten dönüştürüyor. Geleneksel mitingler, basın röportajları ve broşür dağıtımları artık seçmenle kurulan bağı tek başına karşılamıyor.

Zohran Mamdani, New York belediye başkanlığı seçimlerinde bu değişimi etkili bir şekilde kullanarak hem genç seçmenlerle hem de çok kültürlü topluluklarla doğrudan etkileşim kurdu. Kampanyası, yalnızca politik mesaj vermekle sınırlı kalmadı, seçmenleri kendi hikâyelerinin, kaygılarının ve gündelik yaşamlarının parçası hâline de getirdi. Bu yaklaşım, klasik siyaset sahnesinde alışıldık otorite figürlerinin yerine yakınlık, samimiyet ve sürekli diyalog odaklı bir lider profilini ön plana çıkardı.

Mamdani’nin stratejisi, siyaseti meydanlarda değil, insanların hayatlarının içine taşıyan, dijital etkileşimi gerçek katılıma dönüştüren bir örnek olarak öne çıkıyor.

Mamdani’nin kampanyası da yalnızca politik vaatler üzerinden değil, dijital anlatı, kültürel temsiliyet ve duygusal yakınlık üzerine inşa edildi. Kiracılar, göçmenler, genç aktivistler ve yerel topluluk liderleri… Her bireyin sesi kampanyanın anlatısında yer buldu.

Bu yaklaşım, klasik siyaset sahnesinde alışıldık figürlerden tamamen farklı bir profil çizdi. Otorite yerine yakınlık, mesafe yerine samimiyet, vaatten çok ilişki kurmak ön plandaydı. Mamdani’nin politik dili, seçmenle duygusal bağ kurmayı hedefleyen bir söylemle yoğrulmuştu, tek yönlü bir iletişim değil, sürekli bir diyalog üzerine kuruluydu.

Henry Jenkins’in ‘katılımcı kültür‘ yaklaşımına göre yeni medya ortamları........

© Diken