Namaz… Nice sırlarla nice hikmetlerle bezenmiş bir ibadettir. Namaz; dinin direği, cennetin anahtarı, ruhun yakarışı, Allah’ı yüceltmenin, tesbih ve tekbir eylemenin adıdır. Namaz; duadır, şükrün ifadesidir, Rabbe yönelişinin en güzel makamıdır. O’na hamd-ü senâda bulunmanın adı, insanın var oluşunun anlamıdır.

Namaz bir davettir. Rahmanın katından gelen bir davet… Davete icabet eden, huzura koşan, seçmek gerektiğinde ilk önce onu tercih eden kurtuldu. Davetten yüz çeviren ise ebedi âlemde yüz çevrilenlerin safında ziyana uğrayanlardan oldu. Bedeniyle Rabbine yönelmeyen, kalbiyle hissetmeyen, aklıyla düşünmeyen insanın hali nasıl izah edilir? “O halde beni anın, ben de sizin anayım, Bana şükredin nankörlük etmeyin.” (Bakara, 2/158) buyuran Rabbim, kendisini dünyada unutanı Ahirette rahmet boyutunda unutmaz mı?

“De ki: Benim namazım, ibadetim, hayatım ve ölümüm yalnız âlemlerin Rabbi Allah içindir.” (En’am, 6/162) ayet-i kerimesinde buyurulduğu gibi sadece Rabbimiz için kıyama durduğumuz, tekrar........

© Denge