Bazen yakın zannedilen insanların ne kadar uzak olduğu görülür. Bunu tespit etmek için çoğu kere bedeller de ödenir. Sonra da, "Bu da benim imtihanımmış" denir. Dost diye bütün sırların paylaşıldığı insanların ihanetleri, onların ne kadar da uzakta olduklarını öğretir. Yaşanan imtihanın gerçekliği ancak bedeller ödenince anlaşılır. İnsan ilişkilerinin sosyolojisi hayâl edildiği gibi değildir. Bu nedenle atalarımız, dostulukları tarif ederken; "pazara kadar değil mezara kadar" derlerdi. Bu atasözü yakında olanın uzak, uzakta olanın yakın olduğunu anlatan tecrübe paylaşımıdır.
Hayatta en büyük yanılgılarımızdan biri, insanlarla kurduğumuz ilişkilerin derinliğini ve sağlamlığını yanlış değerlendirmektir. Birçok insan, çevresindeki dostlukların, akrabalık bağlarının veya sosyal ilişkilerin gerçekten samimi olduğuna inanır. Ancak insan, zor bir durumla karşılaştığında, düştüğünde ya da bir imtihana maruz kaldığında, bu ilişkilerin gerçek yüzü ortaya çıkar. İnsanların birbiriyle ilişkileri bir çeşit imtihandır. Çünkü, sonucu fayda ya da zarara dönüşen her duygu ve eylem; imtihan konusudur ve süreci de imtihandır. İslam, insan hayatını bir imtihan süreci olarak tanımlar.
Kur’an-ı Kerim’de, zorlukların ve sıkıntıların insanların sabrını ve sadakatini ölçmek için bir araç olduğu sıkça vurgulanır. "İnsanlar, sadece 'İman ettik' demeleriyle bırakılıp da imtihan edilmeyeceklerini mi sandılar?" (Ankebut Suresi, 2. Ayet) Bu ayet, insanın sadece Allah’a değil, çevresindeki insanlara olan güvenini de sorgulaması gerektiğini öğretir. Hayatın içinde, dost bildiklerimizle veya yakın gördüklerimizle sınandığımız anlar vardır. Hz. Peygamber’in (s.a.v.) hayatı, bu imtihanların en çarpıcı örnekleriyle doludur.
Peygamber Efendimiz (s.a.v.), insanlara........

© Denge