Studenti su svojim do sada neviđenim entuzijazmom, snagom, briljantnim umom i dostojanstvenim najmasovnijim protestima „u novijoj istoriji“ udahnuli život srpskom društvu, pa je ono počelo da se vraća iz „komatoznog stanja“ u koje su ga uvele razne politokratske pljačkaške družine, i iz „kliničke smrti“ za koju i studenti i građani okrivljuju ovu poslednju.

Duge protestne šetnje ulicama srpskih gradova omogućile su građanima da se međusobno upoznaju i da iz nove perspektive sagledavaju ambijent u kome žive, te da počnu da razgovaraju o tome kako bi mogli brzo i efikasno da unaprede svoj životni standard i prostor u kome obitavaju.

A informacije koje su dospele do ušiju građana o novom, velikom, povećanju poreza na imovinu, podstakla je protestante da počnu da traže razloge za taj najnoviji teret na ionako „tanke“ porodične budžete, da bi nastavili sa raspravama o motivima za uspostavljanje takve vrste globe, kao i o metodologiji trošenja prikupljenog novca.

Porez na imovinu, koji u Srbiji neprestano raste i nije uobičajen u razvijenim demokratskim državama, predstavlja nastavak stare „partizanske osvete kulacima“ i otimanja........

© Danas