Her geçen gün yeni bir karanlık manşetle uyanıyoruz. 12 evladımızın şehit haberi yüreğimizi dağlarken seçilmiş belediye başkanları sabah baskınlarıyla görevlerinden alınıyor, bir ana muhalefet partisi genel başkanına fezleke hazırlanıyor, bağımsız televizyonlar susturuluyor. Tüm bunlar yaşanırken birileri hâlâ “her şey yolunda” diyebiliyor. Oysa Türkiye freni patlamış bir kamyon gibi, nereye gittiği belli olmayan, içinde halk olan bir aracın uçuruma sürüklenişini yaşıyor.

Hukukun üstünlüğü yerine, sopaya dönüştürülmüş bir hukuk ile karşı karşıyayız. Yargı, adaletin değil; iktidarın memuru gibi çalışıyor. Medya, halkın gözü kulağı olmak yerine sarayın mikrofonuna dönüşmüş. Bu düzen artık saklanamıyor: Açıkça adını koymadan yürütülen bir faşizmle karşı........

© Cumhuriyet