İstanbul, resmi olarak 16 milyonluk nüfusu ve giderek artan günlük ortalama 3.5 milyon m3/gün su tüketimi ile en çok su stresi yaşayan kentlerimizden biridir.

Bugün için İstanbul’un su problemi yoktur ancak önümüzdeki aylarda ve yıllarda olmayacağı anlamına gelmemektedir. Bu konuyu bir bilim insanı gözüyle bugünden geleceğe dönük objektif, bilimsel ve halk sağlığını önceleyerek irdelersek çok da karamsar olmadan ortak akıl zemininde planlamaları yaparak yeni arayışlara girmek zorunda olduğumuzu ifade edebilirim.

İstanbul kentine dönük su üretimi mevsimsel yağmur sularının yüzeysel su şeklinde su havzalarında biriktirilmesiyle sağlanmaktadır. Bu süreç 12 ham su kaynağından 15 su arıtma tesisi marifetiyle yürütülmektedir.

İstanbul’da içme suyu döngüsünün ana bileşenleri olarak iklimle ilgili (yağmur ve kar sularının düzeyi), İSKİ ile ilgili olan (ham su kaynakları/arıtma tesisleri, isaliye ve şebeke hatları), insanla ilgili olan olarak üç bileşen üzerinden değerlendirme yapılması uygun olur. Ayrıca yan bileşenler olarak da su kullanımı ile ilintili teknik ve insana özgü su kaçak ve kayıpları hususudur.

Bu ana ve yan bileşenlerin verilerini irdelersek bugün için İstanbul’da su sorunu yok diyebiliriz. Ancak bu ifademizi “ama” ile devam ettirmemizi gerektiren çok önemli bilimsel, idari ve sosyolojik verilere de sahibiz.

- İklim değişikliği (küresel ısınma/kuraklık): 2015’te bildirilen Paris İklim Antlaşması’na göre küresel ısınma düzeyinin ortalama 1.5 kesinlikle sınırlı tutulması istenirken Türkiye’de bu eşiğin şimdiden 1.5 üzerinde seyrettiği ve buna bağlı bu yaz çok sık ve yaygın bölgelerde görülen orman yangınları (birçoğu insan kaynaklı veya enerji hatlarının özelleşmesine bağlı işletme kusurları olduğu iddia edilmektedir) ve kuraklık ile birlikte mevsimsel yağışların azalmasının yarattığı su havzalarına düşen yağmur suları giderek azalmasıdır. Örneğin İstanbul bölgesinde en önemli su kaynağı olarak Asya bölgesinde bulunan Melen........

© Cumhuriyet