Geçtiğimiz günlerde avukat bir dostumla CHP’ye kayyum atanması ihtimali üzerine başlayan tartışmamız ülkemizdeki adaletin varlığı üzerine devam ediyorken ağzımdan şöyle bir cümle çıktı: “Hukuk var mı ki adalet olsun!” Sonrasında adaletin varlığı üzerine değil de hukukun varlığını üzerine tartışmayı sürdürdük.

Tarih boyunca her dönemde ve her devlette olduğu gibi Türkiye’de de kuruluştan bu yana adaletin varlığı ve hukuki adaletsizlik tartışılageliyor. Bu çok normal bir durum. Fakat bir ülkede, özellikle de ekonominin çok kötü seyrettiği bir ülkede, hukuki adaletsizliğin ekonominin de önüne geçerek en büyük gündem olması ve sürekli olarak yokluğundan bahsedilmesi normal değildir, olamaz da!

Normal değil fakat bizde ne yazık ki özellikle son 15 yıldır “normalleşmiş” durumda. Hatta ülke olarak öyle bir noktaya geldik ve yargıda adaletsizlik öyle bir hale geldi ki hukukçular olarak biz artık adaletin veya adaletsizliğin varlığını değil, hukukun varlığını tartışıyoruz.

Bu ikisi için “aynı şey değil mi” diye soranlar olacaktır. Aynı şey değil. Adalet, en yalın tanımıyla herkese hakkını vermek demektir. İnsanlar arasında eşit, dürüst ve hakkaniyetli davranmayı ifade eder. Hukuk ise kısaca tanımlarsak, toplum düzenini sağlamak, bireylerin haklarını korumak ve sosyal ilişkileri düzenlemek amacıyla devletin koyduğu ve yaptırım gücüyle desteklenen kurallar bütünüdür.

Yani daha açık ifade edersek hukukçular olarak biz artık bir hukuk kuralının adaletli bir şekilde uygulanıp uygulanmadığını, mahkeme kararlarının adil olup olmadığını, hak edene hak ettiğinin verilip verilmediğini değil; bizim bildiğimiz, hukuk fakültelerinde okuyup üzerine........

© Cumhuriyet