21 Mayıs 2025 günü bu sayfada yayımlanan “Atatürksüz milliyetçilik olur mu?” başlıklı yazımı şöyle sonlandırmıştım: “Görülüyor ki Atatürk’süz bir milliyetçilik ile milliyetçiliksiz bir Atatürkçülüğü savunanlar, karşıtmış gibi gözükseler de, aynı ortak zeminde buluşabiliyorlar. Oysa emperyalizm karşıtlığı ve halkçılığın -dahasını söyleyeyim, bir bütün olarak Atatürkçülüğün- milliyetçiliğin ana ekseni olmasını gerektiren bir uluslararası siyasal ve toplumsal konjonktürdeyiz. Bugün dış politikada başarının da toplum desteğinin sağlanmasının da temel koşulunun bu dinamiği fark etmek olduğunu düşünüyorum... Tüm milliyetçilik ve Atatürkçülük iddiasına sahip olanların bu argümanları, çok geç olmadan bir kez daha değerlendirmelerinde yarar vardır.”

Bu yazının ertesi günü, Zafer Partisi Genel Başkanı Ümit Özdağ, sosyal medya hesaplarından şu paylaşımı yaptı: “Atatürk’süz bir Türk milliyetçiliği mümkün değildir. Türk milliyetçisi olmayan bir Atatürkçülük de mümkün değildir. Zafer Partisi Atatürk çizgisinde Türk milliyetçiliğini temsil etmektedir.” Türk milliyetçiliğinin, merkez sağın ve muhafazakârlığın diğer hareketlerinde de Türk solunda da bu konunun tartışıldığını medyadan görüyoruz. Konu gelecek günlerde çok daha fazla tartışılacaktır. Sürecin, tabanının çok büyük bir çoğunluğunun etkisi ile bu tarihsel........

© Cumhuriyet