Milyonlarca insanın hapiste olduğu bir bayramı geçiriyoruz! İlle de bedenlerin hapiste olması gerekmez, haksız hukuksuz demir parmaklıkların arkasına konan yüzlerce kişiyle birlikte milyonlar onların yanında.

Hapiste “güzel günler hüznü” bir başka yaşanır. Bayram, onların başında gelir. Çünkü tek gün değildir. Doğum günleri, sevdiğinizle ikinizi bağlayan özel günler, evlatlarınızın karne günü, burnunuzun direğinde, yüreğinizin derinliklerinde, gözlerinizin barajlarında yaşanır.

Bayramın en ağrı günü birinci gündür. Geçmez. En güzel günü son gündür! İşte bir bayram daha bitiyor!

Bugün yapılabilecek en anlamlı şey, haksız hukuksuz, toplama kampına götürülür gibi hapse atılanlarla dayanışmayı güçlendirmektir. Onlara yalnız olmadıklarını hissettirmektir.

Hapiste bayram, “Yalnız değilim” diyebilmektir.

Neşet Ertaş diyor ya: “Kalpten kalbe bir yol vardır, görülmez.” Milyonların hapistekilerle kalpten kalbe kurduğu yolu kesebilecek bir güç icat edilmemiştir!

***

Yazı aramızda dün ODTÜ ormanının kıyısında hapistekilerle yürüdük! Doğa ne kadar öğretici, nasıl da bitip tükenmek bilmez bir enerji!........

© Cumhuriyet