Leylâ Pamir (1930-2023) çok değerli bir müzik insanıydı. Yalnız bir müzikolog değil, piyanist, düşünür, yazar ve kimselere benzemeyen bir öğretmendi. Köklü bir İstanbul ailesinden geliyordu. Üç yaşında annesi hastalanınca bir Alman dadıyla büyütülmüş, böylece Almancayı erken yaşta öğrenmişti. Ortaöğrenimini Alman Lisesi’nde, liseyi Arnavutköy Amerikan Kız Koleji’nde okuduktan sonra babası Hamit Nafiz Bey, kızının klasik müzikten anlayan, piyano çalan biri olarak yetişmesini düşünmüş, Rus asıllı bir piyano hocasından dersler aldırtmış. Leylâ, okulu bitirince gencecik yaşında, mutsuz bir evlilik yapmış. Kendini oyalamak için bir dolu kitap okumuş ve Haldun Taner’in düzenlediği edebiyat matinelerini izlemiş. Haldun Bey ile aralarında bir yakınlık oluşmuş. O sırada o da eşinden ayrılmış. Bir tekne gezisinde Haldun Bey cesaretini toplayıp ona karşı beslediği duyguları dile getirmiş. 1955’ten 1968’e kadar evli kalmışlar. Bu tarihten sonra Leylâ Hanım Avrupa’ya gidip ünlü hocalarla çalışmış ve Paul Badura-Skoda’nın ustalık sınıflarına katılmış. En önemlisi 1969’da Heidelberg Devlet Konservatuvarı’nın yüksek bölümünün piyano ve piyano pedagojisi sınıflarından mezun olmasıdır. 1969-72 arasında Heidelberg........

© Cumhuriyet