Demokrasilerde "iktidarın" eleştirilere katlanamamasının (tahammülsüzlüğünün) iki nedeni vardır. Ya halk desteğini kaybetme korkusu ile özgüven yitirilmesi. Ya da bu durum, Türkiye gibi tarih boyu güçlü devlet yapısını korumuş, yüzde 60'i genç olan 85 milyonluk laik demokratik bir ülkeyi yönetmeyi özümseyememenin yani, yeterli olgunluk düzeyine erişememenin sonucudur.

Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel, 12 Mart askeri müdahalesi öncesi Başbakanken, ülke tarihinde ilk kez karşılaşılan şiddet içerikli gençlik olayları karşısında sabrını ve serinkanlılığını sonuna kadar koruyabilmiş bir liderdir. O zamanki 68 kuşağı gençlik örgütleri ve güçlü sendikaların kitlesel gösterilerine karşı sert önlemler almadığı için eleştirildiğinde Demirel'in söylediği, "sokaklar yürümekle aşınmaz" sözü hiç unutulmamıştır.

Devlet Tiyatroları çalışanları yasal hakları olmayan bir direniş göstermişlerdi. Belki de ilk kez bir akşam perdeler açılmamış, sahneler boş kalmıştı. O zamanki Genel Müdür Cüneyt Gökçer, Başbakan Demirel'den "Sahneye çıkmaları için sanatçıların zorlanmalarını yoksa cezalandırılmalarını istemişti." Gazeteciler, "Ne........

© Bizim TV