Sürekli silinip üzerine yeni çizimlerin yapıldığı bir kara tahta ya da iktidarların boyadığı bir duvar, coğrafya. “Coğrafya kaderdir” sözüyle her karşılaştığımda her nedense hâlâ dağları, denizleri, dağlarda mesken tutan eşkıyaları, enginlere yelken açan korsanları, yaşanmış ve yaşanacak olan tüm serüvenleri hatırlarım. Oysa tüm coğrafyalar siyasileşmiş ve doğal çizimler yerlerini çoktan siyasi olanlara bırakmıştır. Fiziki coğrafya çok derinlerde kaldı, ona ulaşamazsınız; kazdıkça jeolojik katmanlar yerine iktidarların farklı üsluplarla çizdikleri çizimlerle karşılaşırsınız. Coğrafya, çizimlerin üst üste bindiği bir palimpsest. İlk başlarda yere çizilenler, coğrafyanın doğal çizgileriyle dans ederlerdi. Yeryüzü sakinleri doğanın çizgilerini izler, açık uçlu göçebe çizgilerin üzerinde yolculuklara çıkarlardı. Fakat bir gün akıllarına çizgilerin açık uçlarını birleştirmek geldi ve icat ettikleri formların içine yerleşmeye karar verdiler; o zamandan beri yerleşikler. Tersi de doğru olabilir. Yerleşmeye karar verdikten sonra kapalı formlar icat etmiş de olabilirler. Ve bir zamanlar yerin yüzeyinde hareket edenler, şimdi yerleştikleri kapalı formların içinde tutsak; serüvenler çok derinlerde kaldı. Yerleştikleri formların şeklini belirleyen, artık iktidardır. Ve haliyle özgürleşmeyi de iktidarlardan bekliyorlar. İktidarlar değiştikçe sadece formların........

© Birgün