Barış, çözüm, kırmızı kart…
Gazze için ateşkes haberi geldiğinde, kandan beslenen vampirler dışındaki herkesin nasıl kutladığını gördük; Filistin’de, İsrail’de ve dünyanın her yerinde. Ölümün her gün geldiği, yalnızca nereden ve nasıl geleceğinin bilinmediği her yerde böyle olur. Çatışmasızlık/ateşkes coşkuyla kutlanır, genellikle de taraflar kendilerini galip ilan eder. Ancak, çatışmaya yol açan koşullar ortadan kalkmadığı, yani aslında “barış” olmadığı için, uygun zemini bulduğunda çatışma tekrar başlar.
DEM Parti İmralı Heyeti, görüşmelerin ardından, dün, aslında ne olduğuna dair yeni bir şey öğrenemediğimiz “kapsamlı” açıklamayı yaptı: İlkesel olarak herkes barışa destek veriyor ancak kaygılar var!
“Kaygılar”ın merkezinde sürecin otoriterliğin pekişmesine hizmet etme olasılığı ve iktidarın niyetinin “demokratikleşme ve demokratik siyaset alanının genişlemesi” olmadığı var.
“Barışa ilkesel destek” de çok doğal. “Kürt sorunundan kaynaklı çatışmalı ve gerilimli süreci geride bırakma”yı kim istemez, Öcalan’ın silahların bırakılması ve şiddetten arındırılmış siyaset çağrısı yapmasına kim itiraz eder!
İtiraz; bütün bu yaşananların dikkatleri memleketin işsizlik,........
© Birgün
