Hepimizin edebiyatla -hiç bilmeden- bir parça ilişkisi vardır. Sinema edebiyatın perdeye taşınmış halidir. Akşam uykudan evvel, annenizden, babanızdan, ninenizden dinlediğiniz masallar edebiyattır. Bir el feneriyle, yorganın altında, gizlice, hangimiz bir kitap okumamıştır? Tertemiz kundakta, sizi doğuran annenizin kulaklarınıza okuduğu ilk ninniler, melodili sesler, -hiç farkında olmaksızın- edebiyattır. Sınıfta okumayı söktüğünüzde, başladığınız renkli hikâye kitabı edebiyattır. Edebiyat sizi hiç bilmediğiniz dünyalara taşır; hayal gücü kazandırır. Edebiyat güzeldir.

Radyo döneminde, 1970’lerde, 1980’lerde dinlediğimiz haftalık tiyatrolar birer edebiyat şaheseridir. İngiliz, Amerikan sahnelerinden TRT radyo ile küçücük evlerimizin içine kadar gelen, Türkçeye mükemmel şekilde uyarlanmış ormancı ile kızının, kötü kalpli amca Sam ile küçük kız yeğenlerinin hikâyeleri, 1940’ların savaş hikâyelerini anlatan oyunlar ya da 1970’lerin bizim Türk sinema filmleri böyledir. Bir pikap üstünde, toz toprak içinde yollarda, bir adamın elinde megafonu ile dağa-taşa anons ettiği Türk filmleri, Yılmaz Güney’in Arkadaş’ı, Sürü’sü -o güne kadar pek görülmemiş- iyi edebiyattır. Edebiyat, dünyaları birleştirir.........

© Birgün